۰۰/۵/۲۳ شنبه
سلام به همه خوانندگان عزیز
در این پست از بلاگ پلازیکا یک گفتگو ترتیب دادیم با آقای جالی و خانم پالی! دو تن از برنامه‌نویسان حرفه‌ای ایران و می‌خواهیم ازشون‌یه سوال بپرسیم:
(تشویق حضاااااااار!! )
خب، از خانم پالی شروع می‌کنیم. خانم پالی ممکنه خودتون رو معرفی کنید؟
خانم پالی: من پالی هستم. یک برنامه‌نویس ارشد فرانت‌اند و ۶ سال سابقه برنامه‌نویسی دارم.
پلازیکا: ببخشید، می‌تونم سنتون رو بپرسم؟
خانم پالی: از اونجایی که برای ما برنامه نویسا سن فقط‌یه integerه، جواب می‌دم. من ۳۰ سالمه.
(تشویق تک و توک حضار در حالت پوکر فیس:))))
پلازیکا: بسیار خب، بریم سراغ آقای جالی. خودتون را معرفی می‌کنید جناب؟
جالی:یه سلام عالی از نوع پرتقالی، به همه حضار عزیز. من جالی هستم. منم ۳۰ سالمه و الان ۱۰ ساله برنامه‌نویسی می‌کنم!
(تشویق پرتقالی حضار! )
پلازیکا: بسیار خب، بریم سر اصل مطلب. می‌خوایم بدونیم که آیا برای برنامه‌نویس شدن نیاز به مدرک دانشگاهی یا تحصیلات آکادمیک داریم؟ میشه هر دوی شما عزیزان اول بگید که چه مدرکی دارید و سپس نظرتون را در مورد این سوال بگید؟
خانم پالی: من لیسانس مهندسی کامپیوتر از دانشگاه پشته آباد دارم. به نظر من هر کسی که می‌خواد برنامه‌نویس بشه باید مدرک دانشگاهی مرتبط داشته باشه. مثلا مهندسی کامپیوتر. چون دانشگاه خیلی کمک می‌کنه که آدم بتونه‌یه برنامه‌نویس بهتر بشه.
آقای جالی: ببخشید وسط حرفتون می‌پرم. یعنی می‌فرمایید که ما باید چندین سال ماتحت خودمون را مورد عنایت قرار بدیم و هزار جور چرندیات را بخونیم و حفظ کنیم تا مدرک دانشگاهی بگیریم و بتونیم برنامه‌نویس بشیم؟
پلازیکا: آقای جالی، ضمن حفظ آرامش، ممکنه منظورتون را بیشتر توضیح بدین؟
آقای جالی: من خودم دانشگاه نرفتم. یعنی رفتما اما ترم سوم انصراف دادم و الانم‌یه برنامه‌نویس موفق هستم. راستش فکر می‌کنم یکی از دلایل موفقیتم دانشگاه نرفتنه! چون ۴ سال برای خوندن درسای غیرمرتبط وقتم را هدر ندادم. آخه میشه به من بگید ریاضی ۱، ریاضی ۲، ریاضی n، فیزیک ۱، فیزیک ۲ و حتی دانش خانواده و تاریخ امامت چه ربطی به برنامه‌نویسی می‌تونه داشته باشه؟ چرا من وقتمو صرف یاد گرفتن و حفظ فرمول‌های مختلف فیزیک و ریاضی کنم، وقتی می‌تونم تو گوگل با‌یه سرچ ساده فرمول را پیدا کنم؟ عصر اطلاعاته! یکم به روز باشید!
خانم پالی: توی دانشگاه که فقط این درس‌ها رو یاد نمی‌گیرید. درس‌هایی مثل ساختمان داده، الگوریتم، شی گرایی و... همه چیز که فقط یاد گرفتن سینتکس یک زبان برنامه‌نویسی نیست. برنامه‌نویسی خیلی فراتر از این چیزاست. یک برنامه‌نویس خوب باید معماری کامپیوتر بلد باشه. ذخیره و بازیابی اطلاعات بلد باشه. شبکه و مهندسی اینترنت بلد باشه...
آقای جالی: خانم! باز که داری حرف خودتو می‌زنی! آخه شمایی که مثلا برنامه‌نویس فرانت‌اند هستید، شبکه تا حالا به دردتون خورده؟ اصلا حالا که ۵-۶ سال از فارغ التحصیلیتون گذشته، یادتون هست برای اتصال دو تا کامپیوتر باید چه کابلی استفاده کنیم؟ بعدشم الکی که نیست! ۴ ساااااااااله. علاوه بر زمان، باید کلی هزینه کنی بری دانشگاه و بیای. کلی بدبختی بکشی. تازه بعدشم فارغ التحصیل میشی هیچی به هیچی!
خانم پالی: اتفاقا به مورد خوبی اشاره کردین... دانشگاه هم نرفتید که مهندس صداتون بزنیم! (لحن تحقیر آمیز به همراه این ایموجی: 🙄 ) یکی دیگه از مزایای دانشگاه رفتن، تیم‌سازیه. دانشگاه رفتن به شما این فرصت رو می‌ده که با کلی اساتید خوب آشنا بشید؛ کلی‌ایده جدید پیدا کنید؛ تازه با همکلاسی هاتون هم می‌تونید‌یه تیم قوی نرم‌افزاری بسازید تا بعد از فارغ التحصیلی بیکار نمونید.
آقای جالی: اینا همش خواب و خیاله! همه می‌دونیم که در واقعیت این اتفاق نمی‌فته. مگه نه پلازیکا؟
پلازیکا: من اینجا فقط شنونده نظرات هستم. این برنامه، یه برنامه بی‌طرفانه س و ما تصمیم‌گیری و انتخاب را به خوانندگانمون می‌سپاریم.
بذارید‌یه جمع‌بندی کنیم. خانم پالی عقیده دارند که با تحصیل در رشته مهندسی کامپیوتر و یا هر رشته مرتبط با برنامه‌نویسی، شما می‌تونید کلی درس مثل ساختمان داده، الگوریتم‌ها، شی گرایی و... یاد بگیرید و همچنین تیم‌سازی کنید و با افرادی ارتباط بگیرید که بعد از فارغ التحصیلی به دردتون می‌خورند. سوالی که برای من پیش می‌اد اینه که آقای جالی که دانشگاه نرفتند، چطور تونستند این مباحث بسیار مهم در برنامه‌نویسی را یاد بگیرند و آیا برای تیم‌سازی و ایجاد ارتباط به مشکلی برنخوردند؟
آقای جالی: ببین پلازیکا، ببینید حضار گرامی! عصر، عصر ارتباطات و تکنولوژیه! دیگه برای یاد گرفتن لازم نیست ۴ سال بری روی صندلی‌های دانشگاه بشینی و کلی برای نمره التماس این استاد اون استاد را بکنی. الان شما می‌تونید با شرکت کردن در یک دوره خوب آموزش برنامه‌نویسی همه این چیزا را یاد بگیری. اونم با بهترین اساتید! نه اساتید دانشگاه پشته آباد که اصلا معلوم نیست کجا هست! در مورد تیم‌سازی هم باید بگم هر برنامه‌نویسی وقتی تازه وارد بازار کار میشه، با کلی چالش رو به رو میشه اما به مرور زمان و با ساختن رزومه خوب می‌تونه فرصت کار کردن با تیم‌های مطرح را پیدا کنه و کم کم شناخته بشه.
پلازیکا: بحث داره به سمت و سوی خوبی میره. برای خوانندگانی که تازه به جمع ما اضافه شدند (WTF؟!! )یه بار دیگه تکرار می‌کنم. ما اینجا با آقای جالی و خانم پالی در حال گفتکو هستیم و می‌خواهیم به این سوال پاسخ بدیم که آیا برای برنامه‌نویس شدن نیاز به مدرک دانشگاهی داریم؟ بیاین یک قدم جلوتر بریم و سوالمون را یکم تغییر بدیم. آیا برای کار پیدا کردن به عنوان یک برنامه‌نویس، نیاز به مدرک دانشگاهی هست؟ کارفرما‌ها و مدیران به این موضوع چه دیدی دارند؟
آقای جالی: در بازار کار بیشتر مهارت و تخصص مدنظر کارفرماهاست. بیشتر مدیران به جای معیار مدرک دانشگاهی، به تخصص و مهارت‌های شما نگاه می‌کنند. حتما شنیدید که می‌گن در ایران فاصله بین دانشگاه و صنعت زیاده. یعنی کم پیش می‌اد چیزایی که در دانشگاه به صورت تئوری یاد گرفتید، بتونید در صنعت به صورت عملی به کار ببرید.
خانم پالی: من هم مجبورم این موضوع را تایید کنم. مدرک دانشگاهی در بازار کار چندان امتیاز خاصی نداره مگر اینکه بخواید در آزمون‌های استخدامی ارگان‌ها و سازمان‌های دولتی شرکت کنید و از اون طریق استخدام بشید. البته هنوز هم شرکت‌هایی هستند که مدرک دانشگاهی را معیار اصلی قرار می‌دهند.
پلازیکا: خیلی ممنون بابت وقتی که در اختیار ما گذاشتید. امیدوارم همه خوانندگان بلاگ پلازیکا تونسته باشند جواب سوال «آیا برای برنامه‌نویس شدن به مدرک دانشگاهی نیاز داریم؟ » را پیدا کنند. ما در تیم پلازیکا به هیچ وجه با انصراف از دانشگاه، ترک تحصیل و تلاش نکردن برای قبول شدن در کنکور موافق نیستیم اما به همه افرادی که به برنامه‌نویسی علاقه دارند، کمک می‌کنیم راه خودشونو پیدا کنند. ما در پلازیکا تلاش می‌کنیم با دوره‌های آموزش برنامه‌نویسی افرادی که جویای کار هستند را حمایت کنیم تا مهارت هاشون رو متناسب با بازار کار تقویت کنند.
ممنون از اینکه با ما همراه بودین. راستی نظر شما چیه؟ آیا برای برنامه‌نویس شدن نیاز به مدرک دانشگاهی هست؟
در حال انجام عملیات
